میراث اسکوچیچ
اختصاص و واریز مبلغی بالغ بر ۵۰ میلیارد ریال به حساب باشگاه صنعت نفت در چند روز گذشته خبرساز شده و و مدعیان زیادی در این بین، در مقابل درب این باشگاه صف گرفته‌اند تا شاید بتوانند قسمتی از طلب خود را دریافت کنند.
این باشگاه آبادانی یکی از بدهکاران خاموش ورزش ایران است که کمتر نام آن بر سر زبان‌ها جاری است که این رویه بسته به نوع مدیریت مبتنی بر خفقان در این مؤسسه فرهنگی به‌شمار می‌رود.
عدم شناخت اشخاص از راه و روش قانونی برای به دست آوردن مطالبات
صنعت نفت آبادان به غیر از پرونده‌هایی که در کمیته وضعیت فدراسیون فوتبال در اختیار دارد، طلب‌کاران بسیاری را نیز در دل خود جای داده است که به واسطه بومی بودن این افراد که غالباً میلی به تقابل با مدیریت این باشگاه برای اخذ مطالبات و یا عدم شناخت اشخاص از راه و روش قانونی برای به دست آوردن مطالبات، این هزینه‌ها هنوز مقفول مانده و برخی از مربیان، سرپرستان، بازیکنان و حتی عوامل باشگاه از چند سال گذشته طلب‌های بسیاری را از این مجموعه ورزشی دارند که تا به امروز، اراده‌ای برای پرداخت این مطالبات وجود نداشته است.
این باشگاه آبادانی، سالانه میلیاردها تومان بابت بازیکنان و مربیان داخلی و خارجی هزینه می‌کند و بر اساس قوانین وضع شده در فوتبال ایران خود را موظف به پرداخت آن مبالغ می‌داند، اما در لابلای این هزینه‌ها، تنها خودی‌ها و بومی هستند که همواره در آخرین اولویت‌ها قرار دارند.
یکی از کادر تیم‌های پایه این باشگاه که خواست نامش فاش نشود، به خبرنگار فارس گفت: در سال ۹۳ لغایت ۹۴ با باشگاه صنعت نفت قرارداد داشتم، روزی که برای دریافت بخشی از قراردادم به باشگاه مراجعه کردم با رفتاری طلبکارانه مواجه شدم و در حالی که همسرم در بیمارستان بستری بود، موفق نشدم حتی دو میلیون تومان از مبلغ قراردادم را از باشگاه دریافت کنم.
پرداخت دلار به خارجی‌ها در عین بی‌پولی
این مربی آبادانی افزود: بعدها فهمیدم در همان روزها ۳۰ درصد از مبلغ قرارداد سرمربی و بازیکنان خارجی صنعت نفت که به دلار نیز محاسبه می‌شد، به آنان پرداخت شده است، اما آن روز مدیرعامل صنعت نفت، از پرداخت دو میلیون تومان از حق خودم ابراز عجز کرد.
اشخاص بومی و بومی‌گرایی در برهه‌های مختلف، همواره آخرین اولویت باشگاه صنعت نفت آبادان در زمان مدیریت‌های مختلف بوده است و هرگاه صحبت از پرداختی این باشگاه به مجموعه تیم لیگ برتری خود بوده است، باز هم این افراد بومی باشگاه بودند که به عنوان اولویت آخر شناخته شده‌اند.
در فصل جاری لیگ برتر نیز، این باشگاه در برهه‌ای که بحران مالی شدیدی روبرو بود، مبلغی از منبعی به این باشگاه اختصاص داده شد که آن بین بازیکنان تقسیم شد، اما کادر و عوامل این تیم که متشکل از افراد بومی بودند، از آن سهمی نیافتند.
تابوشکنی بازیکنان
اما این تابو و باز کردن قفل بسته خیال و ساده کردن مسئله سختی که ذهن مچجموعه‌ای را به خود مشغول کرده بود،سرانجام در زمان حضور اسکوچیچ، مربی کروات و فعلی تیم ملی ایران شکسته شد و برای نخستین بار در باشگاه صنعت نفت آبادان که همیشه در بخش بازیکن از سلسله قوانین و مقرراتی برای فاش نشدن اسرار باشگاه برخوردار بود، بازیکنان و از جمله افراد بومی به خود ین اجازه و جرأت را دادند که در راستای دریافت مطالبات خود، موارد درونی باشگاه را فاش و بیرونی کنند.
اسکوچیچ، فارغ از رد پایی که در تاریخ باشگاه صنعت نفت به ثبت رساند، میراثی را از خحود به جای گذاشت که به‌واسطه آن، بازیکنان صنعت نفت این اجاره را به خود می‌دهند که از این پس، به راحتی مشکلات درونی باشگاه را با عموم در میان بگذارند، بر سرتمرین حاضر بشوند ولی حاضر به تمرین نشوند و اینکه باشگاه صنعت نفت را مکانی بدانند، که به راحتی می‌توان در صورت عدم رضایت ان را ترک کرد!
مسائلی که شاید جسته و گریخته در بین علاقه‌مندان به این تیم نقل می‌شد اما هیچگاه از سوی یک مقام درونی باشگاه به آن اشاره و یا پرداخته نمی‌شد.
این مسائل در زمان سرمربیگری فراز کمالوند نیز در تیم صنعت نفت به اوج خود رسید، اما این مربی به جای تمام بازیکنان خود، فریاد بی پولی باشگاه صنعت نفت را سر می‌داد، تا جایی که مسئولان شهری آبادان بارها برای وادار کردن این مربی به سکوت، جلسات متعددی را تشکیل دادند.
گلایه‌های کاپیتان
در چند روز گذشت، کاپیتان طلایی‌پوشان آبادانی با انتشار پستی در صفحه رسمی خود در فضای مجازی، گلایه خود و هم تیم‌هایش را به زبان آورد و گفت: فوتبال نیز مانند هر پدیده‌ای دیگر وقتی با مشتی وعده وعیدهای دروغ گره بخورد، روی زشت خود را نمایان می‌کند، شایسته آبادان و تیم ریشه‌دار آن نیست که این روزها تا این حد تحت تأثیر تصمیمات غیر مسئولانه و قول‌های بی‌پایه قرار بگیرد.
طالب ریکانی در ادامه تصریح کرد: تیمی که به همت بازیکنانش با کمترین چشم داشت مالی اکنون در جایگاه شایسته‌ای قرار دارد، حالا برای پرداخت مطالبات مالی بازیکنان هر روز عذر و بهانه‌ای جدید می‌تراشد.
وی یادآور شد: کجا هستند آن مدعیانی که در شرایط بحرانی همواره بازیکنان را مقصر می‌دانستند؟ چرا حالا از حق و حقوق تیم و بازیکنان نمی‌گویند؟ این سکوت عامدانه را چه وجدان بیداری می‌پذیرد؟
ریکانی افزود: چندین ماه تأخیر به بهانه واریز نشدن پول از اهواز به آبادان بود، حالا که پول چند هفته‌ای است که در آبادان انتظار چند امضای فرمایشی را می کشد؛ چرا صریح نمی‌گویید کجای کار می‌لنگد؟
کاپیتان آبادانی تیم صنعت نفت آبادان خاطرنشان کرد: چشم امید تمام این بازیکنان برای امرار معاش به همین قراردادهاست، فوتبال شاید برای بقیه یک سرگرمی در زندگی باشد اما برای یک فوتبالیست تمام زندگی‌اش است، روزها می‌گذرد و این حجم از بی‌تفاوتی همچون لکه ننگی بر پیشانی این فوتبال می‌ماند.
بلندپروازی مدیران و مشکلات مالی همیشگی
به گزارش خبرگزاری فارس، در اینکه فوتبال ایران هیچگاه مصون از این اتفاقات نبوده و نیست، شکی نیست، اما بلندپروازی برخی مدیران برای کسب نتایج رویایی و ماورایی، به سرانجامی جز ورود یک باشگاه با منجلاب های درونی در پس مشکلات مالی نخواهد رسید.
سرانجامی که همواره مدیران غیر ورزشی بر پیکره این بخش از فرهنگ همه‌گیر وارد کرده‌اند و بدون اینکه بدانند از کدام منبع و با کدام منطق و از طریق چه پروتکلی می‌توان در ورزش ایران تیم‌داری کرد، خود را به نوعی سرگرم حواشی کرده و به جای اینکه در اندیشه کسب موفقیت و نشاندن لبخند رضایت بر چهره هواداران و ورزش‌دوستان باشند، تمام وقت در حال طی الارض راهروهایی ادارات متولی برای جبران برخی از هزینه‌های سالانه خود هستند، و همین است که ورزش ما بیش از آنکه عضو داشته باشد، منتقد دارد.
انتهای پیام
برچسب‌ها:
