روز ششم محرم با تکیه شباب القاسم خرمشهر
به گزارش خوزآنلاین، این روزها شور حسینی در اقصی نقاط ایران اسلامی به اوج خود رسیده و عاشقان و خادمان شهدای دشت کربلا، با اشکال، انواع و سنت‌های مختلف در عزای سالار شهیدان عزاداری می‌کنند.
در روایات آمده است که روز ششم دهه محرم، متعلق به شهید نوجوان دشت کربلا، حضرت قاسم بن الحسن(ع) است، شهیدی که از دو سالگی پدر بزرگوار خود، امام حسن مجتبی(ع) را از دست داد و از آن پس در دامان عموی خود، اباعبدالله الحسین(ع) نمو یافت.
قاسم بن الحسن(ع) در رکاب مولایش حسین(ع) عزم میدان کرد و نام خود را در میان ۷۲ شهید سرزمین طف به ثبت رساند، او در زمان شهادت ۱۳ سال داشت.
ارادت تکیه‌داران به حضرت قاسم(ع)
موکب‌داران، حسینیه داران و تکیه‌داران عرب خوزستان، ارادت عجیب و اعتقاد قلبی وافری به حضرت قاسم دارند، عقیده و علاقه‌ای که همواره موجب شده تا جوانان بسیاری در مسیر حسین (ع) گام برداشته و در پس زندگی حسینی خود، به تربیت فرزندانی با فرهنگ عاشورا اهتمام ورزند.
همین اهمیت باعث می‌شود تا نخستین تکیه خرمشهر پس از جنگ تحمیلی و پایان یافتن دوران بازسازی، با الهام از شخصیت و منش حضرت قاسم(ع) و با نام شباب القاسم ۲۳ سال پیش برپا شود.
تکیه‌ای که بعدها سببی می‌شود برای آغاز یک راه عظیم حسینی و یک حرکت عاشورایی با چاشنی اعمال طیبه و هدایت جوانان بسیاری در راه حسین(ع) که خود، لبیکی به شمار می‌رود به ندای «هَل مِن ناصر یَنصُرُنی».
بانی این تکیه، در خصوص هدف از برپایی آن و فلسفه وجودی تکایا گفت: اولین تکیه‌ای که در خرمشهر نصب شد با نام حضرت قاسم (ع) بود، این نام بدین خاطر برای این تکیه در نظر گرفته شده که پیش از این و در جریان سال‌های جنگ تحمیلی، در قم خادم هیأتی بودیم با نام «شباب القاسم»، که پس از دوران بازسازی خرمشهر بر آن شدیم تا شعبه دوم این هیأت را در خرمشهر تأسیس کنیم.
شیخ سمیر افخمی ادامه داد: محرم امسال بیست و سومین سال تأسیس تکیه شباب القاسم در خرمشهر گذشت، در زمان برپایی آن مردم خرمشهر از فلسفه وجودی این تکیه بی اطلاع بودند.
بانی تکیه شباب القاسم در خصوص چگونگی راه اندازی نخستین تکیه خرمشهر و حال و هوای برپایی آن در ۲۳ سال قبل، تصریح کرد: در ابتدا بر روی یک کاغذ ساده نوشتیم «حجله گاه حضرت قاسم(ع)» و در کاغذی دیگر نام عربی آن را که «گبة القاسم» نام دارند بر روی تکیه نصب کردیم تا مردم بدانند این مکان نمادی از حجله گاه حضرت قاسم است چرا که مادر آن حضرت، حسرتی در دل داشت که برای فرزندش حجله‌ای باشد.
مفهوم تکیه از زبان بانی تکیه
وی عنوان کرد: سپس اقدام به چیدن گل‌های لاله در این تکیه کردیم که به عنوان خیر مقدم به کاروان سید الشهدا محسوب می‌شود، در حالی که این کاروان در روز دوم محرم وارد کربلا می‌شود، ما تکریماً و ترحیباً برای ورود سیدالشهداء این حجله‌گاه را راه‌اندازی کردیم، معنای دیگر این تکیه، روشن شدن هر لاله و شمعدان، به پاس یکی از انصار سیدالشهداست و آن لوستر بزرگ بالای تکیه، نثار وجود پاک اباعبدالله الحسین(ع) است، همچنین سه شاخه‌های شمعدانی این تکیه تمثال ۱۸ شهید بنی هاشم است.
افخمی در تفسیر معنای تکایا، بیان کرد: معنای تکیه آن است که عزاداران باید به آن تکیه کرده تا مصیبت سید الشهدا توسط زعما و علما برای ایشان نقل گردد، همچنین این مکان تکیه‌گاهی باشد برای ورود و خروج مواکب تا ختم عزای خود را اعلام کنند.
وی با یاد از خادمان و بانیان فقید تکیه شباب القاسم، می‌گوید: خادمان این تکیه را خداوند بیامرزد، مرحوم صادق غزلی، مرحوم سید هادی آل جابر، مرحوم سید یوسف و سایر دوستان و رفقا برای برپایی این تکیه بسیار زحمت کشیدند و در حال حاضر این تکیه به دست جوانان غیور خرمشهری، اداره می شود.
گسترش تکیه‌ها از برکت نور قاسم
بانی تکیه شباب القاسم از روزهای ابتدایی برپایی تکایا در خیابان چاسبی خرمشهر سخن گفت و یادآور شد: از برکت نور حضرت قاسم، تکیه‌ها در صحن مسجد جامع خرمشهر سال به سال بیشتر شد و تکایا دو سال پس از ما با نام‌های متبرکی همچون خدام العباس، سیدالشهدا و .. راه اندازی شد تا خیابان چاسبی به شکل امروزی در شب‌های دهه عاشورا در آمد، همچنین هر تکیه هم یک حجله گاه حضرت قاسم و یک مشعل در اختیار دارد.
افخمی تصریح کرد: این تکیه پیش قراول حرکت تکیه‌داری در خرمشهر بود، خیلی از جوان‌ها وارد این راه شدند و در حال حاضر مشغول خدمت جانانه به حسین(ع) هستند، تعدادی از همین جوان‌ها در کار دیگر و جای دیگری بودند، ولی الان مشاهده می‌کنیم که پیش از ما برای برپایی نماز اقدام می‌کنند و حتی در مواقعی که گرفتار کاری هستیم، ایشان هستند که با کار خود رسیدن وقت نماز را به ما یادآوری می‌کنند و این عشق حسین بود که اهمیت نماز اول وقت را به ما آموخت و همانا « إن الحسین مصباح الهدى و سفینة النجاة». از خداوند می‌خواهم که جوانان دیگری که از زیر خیمه شباب القاسم عبور می کنند را، هدایت کنند و دل پدر و مادرشان شاد شود.
وی در خصوص چگونگی و زمان برپایی تکایا گفت: تکیه شباب القاسم، از پیش از عید غدیر خم مشغول انجام کارهای خود می‌شود و پس از ظهر عید غدیر همت خود را رسماً آغاز و برای راه‌اندازی تکیه به خیابان می‌آید.
بانی نخستین تکیه خرمشهر، در خصوص چگونگی تأمین این حجم بزرگ از مواد غذایی و وسایل عزاداری برای تکیه شباب القاسم، عنوان کرد: حضرت قاسم(ع) خود یکی از درهای حوائج است و مردم از روی ارادتی که به آن حضرت دارند، عاشقانه نذر و نیاز می‌کنند، متوسل می‌شوند و حاجت خود را از تازه داماد کربلا می‌خواهند، آنها با نذر برنج، چای، شکر و حتی ظروف از گذشته کمک کردند که برپایی تکیه همواره به صورت خودجوش و مردمی رخ دهد.
وی با اشاره به وقوع معجزاتی در این تکیه در خلال سال‌های گذشته، گفت: در طی این سال‌ها معجزات بسیاری در این تکیه رخ داده، ولی در سال جاری مشغول علم کردن خیمه بودیم که خانمی در این مکان حضور یافت و مرا صدا زد، وقتی نزد وی رفتم به من گفت من قرنیه چشمم از بین رفته بود و پزشکان امید خود را از من قطع کرده بودند، پس از آن بود که به حضرت قاسم متوسل شدم و پس از مدتی که به پزشک مراجعه کردم، اطبا خبر از سلامتی کامل چشم من دادند، آن خانم مبلغی را نیز برای کمک به این هیأت، اهداء کردند.
به یاد خادمان و پیرغلامان حسینی
افخمی با یادی از رفقای فقید خود در راه خدمت به سید الشهداء، خادمان و پیرغلامان حسینی، خاطرنشان کرد: در این شب‌ها جای دوستانم در تکیه خیلی خالی است و ما هر ساله در هنگام برپایی تکایا با قرار دادن عکس این خادمان فقید، یاد آنها را زنده نگه می‌داریم، خداوند بیامرزد عالم فقید و عالیقدر، پدر معنوی خرمشهر، آیت الله عدنانی را که بسیاری از جوانان را به گام برداشتن در مسیر حسین(ع) و برپایی عزای اباعبدالله تشویق می‌کرد، ایشان مرا تشویق کرد که در خرمشهر بمانم و به قم برنگردم تا با ادامه دادن این مسیر جوانان را علاقه‌مند کنم، تمام این برنامه هایی که در این شب‌های خرمشهر می‌بینید، حاصل تشویق‌ها و نصیحت‌های این عالم عالیقدر است.
به گزارش خوزآنلاین،خرمشهر که به پاس مردمان ولایتمدار، دوست‌دار اهل بیت و خون‌هایی که در راه حفظ اسلام و میهن در آن ریخته شد، همچنین به برکت وجود تکایا، مواکب و حسینیه‌های بسیار به نجف ثانی مشهور است، همواره یکی از خواستگاه‌های اصلی مردم بوم برای عزاداری در مصائب حضرت سیدالشهدا بوده است.
خیابان مسجدجامع خرمشهر، اکنون به نمادی تبدیل شده است که در ایام دهه عاشورا، به طور متوسط هزاران تن از عزاداران حسینی، با برپایی دسته جات، هیأت و تکیه با نظم خاص و البته سنن مختلف، دسته دسته و با احترام به جایگاه عزاداران و مواکب مستقر در محل روانه حسینیه‌ها شده و تا پاسی از شب مشغول عزاداری و استماع به مصائب شهدای کربلا می‌شوند. اینکه جایگاه نجل امام حسن مجتبی(ع) در قلب مردمان این دیار تا کجا رسوخ کرده و برای تبرک جستن از نام مبارک قاسم(ع) چه اعمالی و چه سبک عزایی اتخاذ می‌شود نیز در نوع خود بسیار جالب است.
عزاداران حسینی در خرمشهر، بر خلاف شب‌های دیگر دهه عاشورا که با لباس‌های عربی(دشداشه، چفیه) مشکی متحدالشکل راهی خیایان می‌شوند، در شب قاسم(ع) ملبس به لباس‌های یک دست سفید رنگ می‌شوند.
بانوان نیز با در دست گفتن سینی‌هایی پر از میوه و شیرینی، یاد این شهید ۱۳ ساله کربلا را با پخش کردن نقل گرامی می‌دارند، این سنت از اجداد مردم عرب منطقه تا به اکنون نقل شده و عزای قاسم، همواره به بهترین شکل ممکن برپا می‌شود.
اَللّهُمَّ ارْزُقْنی شَفاعَهَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَ ثَبِّتْ لی قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ مَعَ الْحُسَیْنِ وَ اَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ.
